‘สุวินัย’ เปรียบ ‘อยู่ไม่เป็น’ มนุษย์สายพันธุ์แม่มณี-แม่มะนาว

นายสุวินัย ภรณวลัย อดีตอาจารย์ประจำคณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และประธานสถาบันทิศทางไทยได้โพสต์ข้อความลงในเฟซบุ๊กSuvinai Pornavalai  ในหัวข้อเรื่อง คนรุ่นใหม่ประเภท”อยู่ไม่เป็น”  โดยรายละเอียดดังนี้

ในทางสังคมน่าจะหมายถึงมนุษย์สายพันธุ์หนึ่งที่มีตัวตนให้เราจับต้องได้อย่างเป็นรูปธรรมในยุคนี้

มนุษย์สายพันธุ์นี้คือหนุ่มสาวแบบแม่มณี-แม่มะนาวที่ปรากฏให้เห็นเยอะมากในปัจจุบัน

พวกเขาและพวกหล่อนจะมีบุคลิกแบบnarcissist (พวกหลงใหลในตัวเอง) หน่อยๆคือมักจะเปลี่ยนรูปโฉมของตัวเองให้เป็นคนหน้าตาดีแม้ต้องใช้ศัลยกรรมช่วยโดยไม่เสียดายเงินทองที่ใช้ไปเพื่อการนี้

พวกเขาและพวกหล่อนแต่งกายดีดูแลร่างกายตนเองเป็นอย่างดีจากการใช้ผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับผิวนิยมแต่งกายด้วยสินค้าแบรนด์เนมชอบซื้อสิ่งของวัตถุราคาแพงๆจากเงินที่ได้มาแบบไม่มีแหล่งที่มาหรือไม่ทราบแหล่งที่มาชัดเจน

ถ้ามีโอกาสได้ยินเสียงที่พวกเขาและพวกหล่อนสนทนากันน่าจะพอรับรู้ได้ถึงกิริยามารยาทที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวบางคนเน้นการพูดจาหยาบคายเหมือนไม่แคร์ใครการอวดโชว์ความร่ำรวยของตัวเองคือการแสดงออกซึ่งตัวตน(self) ของพวกเขาและพวกหล่อน

กลุ่มคนสายพันธุ์นี้ได้กลายเป็นไอดอลให้กับเยาวชนอีกหลายคนในแง่ความสำเร็จและไลฟ์สไตล์เพราะพวกเขาคิดว่าตัวเองก็สามารถเป็นแบบนั้นได้เนื่องจากไม่ต้องเรียนสูงไม่ต้องมีทักษะอะไรมากแค่โปรโมทตัวเองเก่งทางโซเชียลเข้าร่วมเครือข่ายหรือลอกเลียนแบบวิธีทำมาหากินแบบนั้นของกลุ่มคนที่พวกเขาและพวกหล่อนยึดเป็นต้นแบบก็หาเงินได้แล้ว

การกลัดกระดุมเม็ดแรกในการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ด้วยมิจฉาทิฐิเห็นกงจักรเป็นดอกบัวเห็นความกลวงปลอมเป็นสารัตถะของชีวิตตรงนี้จะยิ่งทำให้พวกเขาและพวกหล่อนละเลยการศึกษาการฝึกฝนตนเองและการเคี่ยวกรำพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่องเพื่อฝึกสรรพวิชา

พวกเขาและพวกหล่อนหมกมุ่นอยู่กับความเพ้อฝันถึงความร่ำรวยที่ได้มาง่ายๆโดยไม่สนใจที่มาหรือผลลัพธ์จากความร่ำรวยแบบนั้นว่าจะนำไปสู่จุดจบที่เป็นหายนะของชีวิตในอนาคตอันใกล้อย่างไรบ้าง

ในทางสังคมวิทยาเราคงเรียกกลุ่มคนสายพันธุ์นี้ได้ว่าเป็นคนประเภท”อยู่ไม่เป็น” ทางสังคม

ในทางการเมืองกลุ่มคนสายพันธุ์นี้จะถูกมอมเมาทางความคิดได้โดยง่ายให้กลายเป็นพวกซ้ายไร้เดียงสาที่สุดโต่งและชอบใช้hate speech (ประทุษวาจา) เพราะถูกจริตกับพื้นเพนิสัยของพวกเขาและพวกหล่อนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

วิถีของพวกเขาและพวกหล่อนคนสมัยก่อนเรียกว่า”วิถีจิ้งหรีด”(ซึ่งตรงข้ามกับวิถีมดงาน) หรือพวกสิ้นคิดที่มุ่งหวังเพียงเสพสุขเฉพาะหน้าโดยไม่คำนึงถึงหายนะหรือผลที่จะได้รับตามมารวมถึงชีวิตอันยาวไกลที่เหลือหลังจากนั้นของตนเองว่าจะอเนจอนาถเช่นไร

จะเห็นได้ว่า”อยู่เป็น” เป็นเรื่องของปัญญาชีวิตและวิชาชีวิตรวมทั้งภาวะผู้นำของผู้นั้น

คนที่”อยู่ไม่เป็น” จึงเป็นคนที่ขาดปัญญาชีวิตและวิชาชีวิตในการนำพาชีวิตตนเองและผู้อื่นนั่นเอง